Nieuwe Biomarkers van Preeclampsia

WAT IS DE KLINISCHE BEHOEFTE AAN PREECLAMPSIA HET ONDERZOEKEN VAN (PE)?
A: PE beïnvloedt globaal over 2% van zwangerschappen en is een belangrijke oorzaak van moeder en perinatale mortaliteit en morbiditeit. Deze voorwaarde heeft twee belangrijke subtypes: vroeg-begin (of vroegtijdig) PE, die zich vóór 34 weken van zwangerschap ontwikkelen, en recent-beginpe, die bij of na het 34 weekteken voorkomt. Momenteel, is de standaard kenmerkende indicator voor zowel PE types de aanwezigheid van hypertensie als proteinuria, maar deze klinische criteria kunnen alleen ongunstige resultaten voldoende niet voorspellen.
Terwijl vroeg-beginpe het minder overwegende subtype is, wordt het geassocieerd met een nog groter risico van ongunstige resultaten dan recent-beginpe. Het ontwikkelen van een efficiënte methode voor vroege identificatie van zwangerschappen bij zeer riskant voor vroegtijdige PE is daarom één van de belangrijkste uitdagingen van moderne verloskunde.
MOMENTEEL, WAT ZIJN HET BELOVEN BIOMARKERS VOOR PE ONDERZOEK EN DIAGNOSE?
Terwijl de nauwkeurige oorzaak van PE onbekend is, geschaad placentation-d.w.z. wordt een moederkoek die niet functioneert behoorlijk-verondersteld om het onderliggende mechanisme van de voorwaarde te zijn. Deze theorie wordt gesteund door te vinden dat de vrouwen met PE abnormale bloedstroom in hun baarmoederslagaders en verminderde moederserumniveaus van placental producten hebben. Gezien dit, is het verrassend niet dat placental de groeifactor (PlGF) het onderscheiden biomarker voor PE-en voor vroeg-beginpe is in bijzonder-dat de onderzoekers tot op heden hebben gevonden. De PlGFniveaus zijn beduidend lager in zwangere vrouwen die PE gaan ontwikkelen, en die de onderzoekers hebben PlGF gebruikt met andere factoren wordt gecombineerd een 93%-opsporingstarief voor het risico te bereiken om PE in de eerste trimester, met een fout-positiefverhouding van 5% te ontwikkelen. De andere factoren omvatten moedergeschiedenis, vroeger en familiegeschiedenis van PE, moederbloeddruk, de baarmoederindex van slagaderpulsatility, en zwangerschap-geassocieerd plasma eiwita (papp-a).
Antiangiogenic kinase van de factoren oplosbaar fms-als tyrosine 1 (sFlt-1) en sFlt-1: De PlGFverhouding heeft ook belofte in klinisch onderzoek als biomarkers voor het voorspellen van en het diagnostiseren van PE in de tweede en derde trimester getoond.
WAT DE VOORDELEN ZIJN OM SFLT-1 TE GEBRUIKEN: PLGF-VERHOUDING OM PE TE ONTDEKKEN?
Beginnend in helft van de zwangerschap, kunnen de Gezondheidszorgverleners een diagnose van PE bevestigen door de niveaus van sFlt-1 en PlGF in moederserum te meten. Omdat de vrouwen met PE een beduidend hogere sFlt-1 hebben: De PlGFverhouding dan vrouwen met andere wanorde met te hoge bloeddruk, deze verhouding laat leveranciers toe om tussen patiënten onderscheid te maken die PE en die met chronische of gestational hypertensie zullen ontwikkelen. SFlt-1: De PlGFverhouding heeft superieure kenmerkende macht in vergelijking met één van beiden van deze alleen biomarkers, en verscheidene studies tonen aan dat deze verhouding voor het uitsluiten van PE, met een negatieve vooruitlopende waarde dicht bij 99% hoogst vooruitlopend is. SFlt-1: De PlGFverhouding met Doppler-ultrasone klankmetingen ook wordt gecombineerd heeft gevoeligheid en specificiteit voor PE verhoogd met een Doppler-ultrasone klank die alleen wordt vergeleken.
Nochtans, is de positieve vooruitlopende waarde van de verhouding < 37=""> ZO WAT LABORATORIA zou MOETEN GEBRUIKEN om PREECLAMPSIA TE ONTDEKKEN?
Niveaus van het eerste-trimester vormen de moederserum van PlGF en papp-a samen met andere moederfactoren een geschikt paneel voor het voorspellen van de ontwikkeling van PE. Voor vrouwen in hun tweede en derde trimesters, zouden de laboratoria moederserumconcentraties van sFlt-1 en PlGF dan moeten meten om gezonde vrouwen van vrouwen met PE te onderscheiden. Een hoogte sFlt-1: PlGFverhouding en een snelle verhoging in sFlt-1: De PlGFverhouding wordt geassocieerd met beduidend verhoogd risico voor een directe levering.
Globaal, identificeren de vroegere laboratoria een vrouw bij zeer riskant voor PE, is beter de kansen van het verbeteren van het resultaat van haar zwangerschap. Zodra een zeer riskante patiënt wordt geïdentificeerd, kan zij intensieve moeder en foetale controle ondergaan, die op zijn beurt tot vroegere diagnose van PE kon leiden terwijl ook het verhinderen van ernstige complicaties door geschikte farmacologische acties.