Take Two op Type 1diabetes

De kinderen worden gediagnostiseerd die bij of verouderen 6 of jonger, of 13 of ouder hebben verschillende ziektetypes, die de mogelijkheid van betere gemaakte behandelingen openen.
Het nieuwe onderzoek wijst erop dat de kinderen die jonger zijn dan 7 wanneer gediagnostiseerd met type 1diabetes zouden kunnen een verschillende vorm of endotype van deze ziekte in vergelijking met die hebben op zijn 13 jaar gediagnostiseerd of ouder verouderen. De bevindingen konden helpen gebruik over nieuwe therapie voor type 1diabetes informeren.
De kinderen die tussen deze twee belangrijkste leeftijdsgroepen vallen zouden één van beiden kunnen hebben endotype, studiemedeauteur Sarah Richardson, Baccalaureus in de exacte wetenschappen, Doctoraat, verwante professor bij de Universiteit van Exeter de Medische School, CLN Stat vertelde. „Het zal belangrijk nu zijn om een eenvoudig bloedonderzoek te ontwikkelen dat toestaat ons om tussen mensen onderscheid te maken die elke endotype hebben om ervoor te zorgen dat de juiste immunotherapie.“ wordt beheerd
De vorige klinische studies hebben het bestaan van verschillende type 1diabetes endotypes gesuggereerd. Het verifiëren van dit is een uitdaging geweest, aangezien het niet gemakkelijk is om tot de alvleesklier in levende individuen toegang te hebben, verklaarde Richardson. Het gebruiken van materiaal van de Archivistische Diabetes Biobank (EADB), een grote, unieke biobank van Exeter van alvleeskliersteekproeven die van jongeren worden teruggekregen die spoedig na wordt gediagnostiseerd met type 1diabetes, Richardson en collega's stierven bestudeerde immune cellen huidig in de insuline-producerende eilandjes van patiënten van verschillende leeftijden, en vond bewijsmateriaal van twee verschillende vormen van de ziekte.
„Nochtans, wilden wij dit op een andere manier bevestigen,“ zij voegde toe. De huidige studie onderzocht proinsulinverwerking binnen de bètacellen, die gekend om in sommige mensen met type 1diabetes is worden veranderd. „Wij poogden te bepalen als deze twee verschillende fenomenen (de immune en verschillen van de proinsulinverwerking) met elkaar correleerden, wat zou voorstellen dat er verschillen in de onderliggende bovengenoemde ziektemechanismen en als dusdanig, kan subtiel verschillende behandelingen vereisen zijn,“ Richardson.
Gebruikend immunohistological analyse, onderzocht haar team proinsulin en de insulinedistributie in de eilandjes van alvleeskliersteekproeven kreeg spoedig na het begin van diabetes in drie leeftijdscohorten: terug de jongeren die bij Onderzoekers <7 years=""> worden gediagnostiseerd merkte verschillende verschillen in proinsulinlocalisatie in op de eilandjes van oudere en jongere patiënten. De kinderen diagnostiseerden toen zij minder effectief jonger waren dan leeftijd 7 geproduceerde endogene insuline, terwijl die diagnostiseerden toen zij minstens 13 voortdurend waren om normale insuline te produceren. De c-peptide niveaus waren veel lager „“ en middenproinsulin: De c-peptide verhouding was hoger in gediagnostiseerde kinderen toen jonger dan veroudert 7 tegenover zij die 13 of ouder waren wanneer gediagnostiseerd.
Gebaseerd op deze bevindingen, kwamen twee verschillende endotypes te voorschijn: De type 1diabetes Endotype 1 (T1DE1) voor die gediagnostiseerd bij <7 years="" and="" Type="" 1="" Diabetes="" Endotype="" 2=""> „omdat wij nu beter inzicht van de verschillende immune celprofielen in de eilandjes van kinderen met T1DE1 en T1DE2 hebben verkregen, nieuwe immunotherapieën kan aan de correcte groep patiënten worden aangepast,“ bovengenoemde Richardson.
Het feit dat de oudere kinderen meer bètacellen dan verwacht behielden heft de mogelijkheid om deze cellen op reinvigorating om hun versie van insuline te verhogen. „Dit zou dan leiden tot de betere controle van de bloedglucose,“ nam nota van Richardson.
Omgekeerd, het vinden dat de jonge kinderen schijnen om hun bètacellen sneller te verliezen en veel endogeen insulinemiddel niet veroorzaken zij meer intensief door hun levens zouden kunnen worden gevolgd. „Dit zal ervoor zorgen dat zij de best mogelijke glucosecontrole als middel handhaven om de waarschijnlijkheid dat te minimaliseren zij complicaties zoals nierziekte, cardiovasculaire problemen, en verslechterend zicht zullen ontwikkelen,“ bovengenoemde Richardson.