Snelle de Testcassette van HBsAg/HCV /HIV Combo met het Specimen van Serum/Plasma

De snelle HBsAg-test (serum / plasma) is een snelle test om de aanwezigheid van HBsAg in serum- of plasmamonsters kwalitatief te detecteren. De test gebruikt een combinatie van monoklonale en polyklonale antilichamen om selectief verhoogde niveaus van HBsAg in serum of plasma te detecteren. Virale hepatitis is een systemische ziekte die voornamelijk betrekking heeft op de lever. De meeste gevallen van acute virale hepatitis worden veroorzaakt door het hepatitis A-virus, het hepatitis B-virus (HBV) of het hepatitis C-virus. Het complexe antigeen dat op het oppervlak van HBV wordt gevonden, wordt HBsAg genoemd. Eerdere benamingen omvatten het Australië- of Au-antigeen. 1 De aanwezigheid van HBsAg in serum of plasma is een indicatie voor een actieve hepatitis B-infectie, acuut of chronisch. Bij een typische hepatitis B-infectie wordt HBsAg 2 tot 4 weken gedetecteerd voordat het ALT-niveau abnormaal wordt en 3 tot 5 weken voordat symptomen of geelzucht ontstaan. HBsAg heeft vier hoofdsubtypen: adw, ayw, adr en ayr. Vanwege antigene heterogeniteit van de determinant zijn er 10 belangrijke serotypen van het Hepatitis B-virus.
De snelle HCV-test (serum / plasma) is een snelle test om kwalitatief de aanwezigheid van antilichamen tegen HCV in een serum- of plasmamonster te detecteren. De test maakt gebruik van colloïdgoudconjugaat en recombinante HCV-eiwitten om selectief antilichaam tegen HCV in serum of plasma te detecteren. De recombinante HCV-eiwitten die in de testkit worden gebruikt, worden gecodeerd door de genen voor zowel structurele (nucleocapsid) als niet-structurele eiwitten. Hepatitis C-virus (HCV) is een klein, omhuld, single-stranded RNA met positief gevoel. HCV is nu bekend als de belangrijkste oorzaak van parenteraal overgedragen niet-A, niet-B hepatitis. Antilichaam tegen HCV wordt gevonden bij meer dan 80% van de patiënten met goed gedocumenteerde niet-A, niet-B hepatitis. Conventionele methoden slagen er niet in om het virus in celkweek te isoleren of te visualiseren met een elektronenmicroscoop. Klonen van het virale genoom heeft het mogelijk gemaakt om serologische testen te ontwikkelen die recombinante antigenen gebruiken. Vergeleken met de eerste generatie HCV-EIA's die gebruik maken van een enkel recombinant antigeen, zijn in nieuwe serologische tests meerdere antigenen die recombinant eiwit en / of synthetische peptiden gebruiken toegevoegd om niet-specifieke kruisreactiviteit te voorkomen en om de gevoeligheid van de HCV-antilichaamtests te verhogen.
De HIV 1.2 snelle test (serum / plasma) is een snelle test om de aanwezigheid van antilichamen tegen HIV 1 en / of HIV 2 in volledig bloed, serum of plasmamonsters kwalitatief te detecteren. De test maakt gebruik van latexconjugaat en meerdere recombinante HIV-eiwitten om selectief antilichamen tegen HIV 1.2 in serum of plasma te detecteren. HIV is het etiologische middel van het Acquired Immune Deficiency Syndrome (AIDS). Het virion is omgeven door een lipidenvelop die is afgeleid van het gastheercelmembraan. Verschillende virale lycoproteïnen zitten op de envelop. Elk virus bevat twee kopieën van genomische RNA's met een positieve sense. HIV 1 is geïsoleerd van patiënten met AIDS en aan AIDS gerelateerd complex, en van gezonde mensen met een hoog potentieel risico voor het ontwikkelen van AIDS. 6 HIV 2 is geïsoleerd uit West-Afrikaanse AIDS-patiënten en uit seropositieve asymptomatische individuen. 7 Zowel HIV 1 als HIV 2 wekken immuunrespons op. 8 Detectie van HIV-antilichamen in serum, plasma is de meest efficiënte en gebruikelijke manier om te bepalen of een persoon is blootgesteld aan HIV en om bloed en bloedproducten op HIV te screenen. 9 Ondanks de verschillen in hun biologische kenmerken, serologisch
activiteiten en genoomsequenties, HIV 1 en HIV 2 vertonen sterke antigene kruisreactiviteit. 10,11 De meeste HIV 2-positieve sera kunnen worden geïdentificeerd met behulp van op HIV 1 gebaseerde serologische tests.

【GEBRUIKSAANWIJZINGEN 】
Laat de test, het monster, de buffer en / of controles voorafgaand aan het testen op kamertemperatuur (15-30 ° C).
1. Haal de testcassette uit de folieverpakking en gebruik deze binnen een uur. De beste resultaten worden verkregen als de test onmiddellijk na het openen van de folieverpakking wordt uitgevoerd.
2. Plaats de testcassette op een schoon en vlak oppervlak. Houd de druppelaar verticaal en breng 2 druppels serum of plasma (ongeveer 50 ul) over in elk monsterputje, voeg vervolgens 1 druppel buffer (ongeveer 40 ul) toe aan elk monsterputje en start de timer. Zie onderstaande afbeelding.
3. Wacht tot de gekleurde lijn (en) verschijnen. Het testresultaat moet na 10 minuten worden afgelezen.
Interpreteer het resultaat niet na 20 minuten.