Snelle Diagnostische testuitrustingen voor Micro - Albumine Semi Kwantitatieve Opsporing

Een snelle test voor de semi-kwantitatieve opsporing van micro-Albumine in verklaard urinece

Toepassingen: 

De semi-kwantitatieve micro-Albumine Snelle Testpeilstok (Urine) is snelle chromatografische immunoassay voor de semi-kwantitatieve opsporing van micro-albumine in menselijke urine.

Beschrijving: 

Dit product wordt gebruikt om een visueel, semi-kwantitatief resultaat te verkrijgen en is voorgenomen voor professioneel gebruik, slechts. Een specifiekere alternatieve chemische methode moet worden gebruikt om een bevestigd analytisch resultaat te verkrijgen.

De regelmatige uitwijzing van kleine hoeveelheden albumine met de urine kan het eerste teken van nierschade zijn. In de gezonde nier is de albumine gewoonlijk kluwenvormige gefiltreerde en tubulaire weer geabsorbeerd, zodat het in urine nauwelijks opspoorbaar is. Met een beschadigde nier is dit proces wanordelijk. De uitwijzing van albumine in de waaier van 20 - 200 mg/l wordt gekenmerkt als microalbuminuria. Met deze microalbumintest worden dergelijke kleine concentraties reeds veilig gevangen. Vooral met diabetici konden de positieve resultaten aan een begin diabetesnefropathie richten. Zonder aangewezen therapeutische interventie zal het voor een hoog percentage patiënten tot een vooruitgang van deze complicatie leiden. De uitwijzing van albumine stijgt onophoudelijk (= macroalbuminuria) en beëindigt definitief na verscheidene jaren in een niermislukking, die dialyse of een onvermijdelijke niertransplantatie maakt. In de V.S. en Europa is de diabetes de belangrijkste oorzaak voor eindniermislukking. Een studie (wereldwijd de verwezenlijkte VRAAG), toont aan dat 41% van type-2 diabetici ong. een microalbuminuria tentoonstellen. De frequentie van microalbuminuriaverhogingen met leeftijd, bloeddruk en diabetesduur, en is zeldzamer, wordt beter de bloedsuiker aangepast. Het hoge overwicht van de ziekte openbaart hoe belangrijk een microalbuminuria jaarlijks onderzoek voor diabetici is. Voor type 1diabetici worden de eerste metingen gewoonlijk geadviseerd 5 jaar na initiatie van de ziekte. Voor type-2 diabetici zou het onderzoek direct met het eerste begin van de diagnose moeten beginnen, aangezien het onbekend is, hoe lang de ziekte reeds bestaat. De diagnose van een microalbuminuria is ook van speciaal belang, aangezien het niet alleen het eerste teken van een beginnefropathie maar ook een indicator voor een verhoogd risico voor cardiovasculaire ziekten voor type-2 diabetici kan zijn. Een verhoging van albumineuitwijzing kan, naast schade gepast zijn van nierstructuren, aan extra factoren van invloed zoals fysische activiteit, besmettingen van de urinelandstreek, de hoge bloeddruk, de hartontoereikendheid of de chirurgische interferenties.

Als de verhoogde albumineuitwijzing na verwijdering van deze factoren verdwijnt, betreft het slechts een voorbijgaande albuminurie zonder enige pathologische reden.

Aangezien de albumineuitwijzing kan wezenlijk van dag tot dag variëren, zouden minstens 2 van 3 urinesteekproeven, die over een periode van 3-6 maanden werden verzameld, verhoogde albuminewaarden moeten tonen, alvorens een microalbuminuria wordt gediagnostiseerd.

Hoe te gebruiken? 

1. Verwijder de testpeilstok uit de verzegelde foliezak en gebruik zo spoedig mogelijk het. De beste resultaten zullen worden verkregen als de analyse onmiddellijk na het openen van de foliezak wordt uitgevoerd.
2. Met pijl naar het urinespecimen, dompel verticaal de testpeilstok in het urinespecimen zodanig dat onder de urine „geen MAXIMUM“ lijn op de testpeilstok 10-15 seconden kruist. Zie de hieronder illustratie.
3. Lees de resultaten na 5 minuten, door de kleurenintensiteit van de lijn van het testresultaat binnen de t-Waaier met de kleurenscala te vergelijken. De evaluatie zou niet later dan 10 minuten na de test moeten plaatsvinden. Gelieve te hangen strikt aan. De langere of kortere reactietijden beïnvloeden de kleurenintensiteit van de lijn van het testresultaat en belemmeren een veilige semi-kwantitatieve evaluatie.

INTERPRETATIE VAN RESULTATEN

(Gelieve te verwijzen hierboven naar de illustratie)

POSITIEF: Twee lijnen verschijnen of slechts één lijn. Één rassenbarrière zou in het gebied van de controlelijn (c) moeten zijn en een andere duidelijke rassenbarrière zou in het gebied van de testlijn (t) moeten zijn of geen lijn duidelijk in de de kleurenintensiteit van het testgebied (T).The van de lijn van het testresultaat is identiek of bleker dan de kleur voor 20 mg/l op de kleurenscala (zie binnenplaat van de doos). Een gelijke met de kleurenintensiteit van de kleurenscala maakt de classificatie van het resultaat mogelijk in de verschillende concentratiewaaiers. Bij concentraties boven 100 mg/l ontwikkelt geen testlijn anymore. Dergelijke steekproeven moeten worden overwogen in elk geval positief, zelfs als zij niet semi-kwantitatieve evaluable zijn.

VERBIED: Twee lijnen verschijnen. Één rassenbarrière zou in het gebied van de controlelijn (c) moeten zijn en een andere duidelijke rassenbarrière zou in het gebied van de testlijn (t) moeten zijn. De kleurenintensiteit van de lijn van het testresultaat is gelijkwaardig aan de kleur voor 0 mg/l op de kleurenscala. In dit geval bevat de steekproef geen traceable hoeveelheden albumine. Als de kleurenintensiteit van de lijn van het testresultaat bleker dan de 0 mg/l-waarde maar intensiever is dan de kleur voor 20 mg/l op de kleurenscala, is de albumineconcentratie in een waaier die kan als onschadelijk worden beschouwd. Dergelijke resultaten moeten eveneens als negatieve testresultaten worden beschouwd.

ONGELDIG: De controlelijn slaagt te verschijnen er niet in. Het ontoereikende specimenvolume of de onjuiste proceduretechnieken zijn de zeer waarschijnlijk redenen voor de mislukking van de controlelijn. Herzie de procedure en herhaal de test met een nieuwe test. Als het probleem voortduurt, beëindig gebruikend de diagnostische test onmiddellijk en contacteer uw lokale verdeler.

KWALITEITSCONTROLE

het verschijnen in het controlegebied (c) is een interne geldige procedurecontrole. Het bevestigt voldoende specimenvolume en correcte proceduretechniek. De controlenormen worden niet voorzien van deze uitrusting; nochtans, adviseert men dat de positieve en negatieve controles als good laboratory practice worden getest om de testprocedure te bevestigen en juiste testprestaties te verifiëren.